DÝYEMEDÝM
Sabahýn güneþi okþarken arzý,
Yapraða kýyýpta el süremedim.
Dikenine bile bu gönül razý,
Ruhumun ilacý ol diyemedim.
Seher vakti baþlar kuþ naðmeleri,
Aþka davet eder çýlgýn sesleri,
Baþýmda eserken kavak yelleri,
Gelde sol yanýmda dur diyemedim.
Doðayý izlerken huþu içinde,
Ömrüm akýp geçti fulu biçimde,
Sevdan kor baðlarken benim içimde,
Baharda goncam ol sen diyemedim.
Dað taþ yeþillenmiþ gözünün rengi,
Bu mevsim bulurum eþsiz ahengi,
Sormazsýn kim diye kalbimin dengi,
Diz çöküp önünde sen diyemedim.
Bir garip Ýbrahim gülde arýyým,
Sevdiðine hasret, anzer balýyým,
Divane gezerim, aklen yarýyým,
Sineme giripte sar diyemedim.
16.05.2023 Emk.Öðrt.Ýbrahim MEMÝÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.