İNSAN...

Ýnsan ne bir melek!
Ne de bir þeytandýr!
Tahilsizliði, onun melek rolü oynayacaðý zaman!
Bazen þeytan rolünü çalmasýdýr!
Ýnsan her yerde ayný insandýr!
Bir insanýn yaratýlýþýnda asalet yoksa!
Kâinatýn tacýný giyse!
Yine de çýplak kalýr!
Dünyada kusursuz iki insan vardýr!
Biri ölmüþtür!
Biri de doðmamýþtýr!
Dеdilеr ki;...
Gözdеn ýrak olan!
Gönüldеn dе ýrak olur!
Dеdim ki;...
Gönül’е girеn gözdеn ýrak olsa nе olur?
Ýnsan, her þeyin en kutsalý olduðu gibi...
En kötüsüdür de....
Ýnsan her þeyin ölçüsüdür!
Asýl gurbet; memleketten uzak olmak deðil!
Seni anlayabilecek insanlardan uzak olmaktýr!
Yani, Aþk öyle bir büyük denizdir ki...
Ne baþlangýcý...
Ne sonu vardýr!
Bazen...
Gerek yok!
Her sözü laf ile beyana...
Bir bakýþ!
Bin söz eder!
Tabi ki, bakýþtan anlayana!
Aþk acýsý taþýmayan yürek!
Ya deliye aittir!
Ya ölüyе!
Bazi insan iþine gelen her þeyi görür...
Her þeyi duyar...
Ama, iþine gelmeyince hepsini unuttur, gider!
Bazen, insan, söylediði sözlerden çok!
Söyleyemedikleriyle de insanlaþýr!
Ýþte insanýn büyüklüðü...
Yaptýðý iyliklerden gelir!
Hava için, gereksiz söylediklerinden deðil!
Bazen...
Arada bir aynaya bakmalý insan! Ama...
Güzel miyim diye deðil!
Allah’in yarattýðý o mahsum Ýnsan mýyým diye!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: