ER GEÇ

Umudu yitirme mahþere çok var.
Mutlaka hâsýlat biçilir, er geç.
Bir insaný bile kurtarmaktýr kâr.
Dostluðun þerbeti içilir, er geç.

Dini yozlaþtýrdýk, bildik töreyi.
Yaralar derinde bulduk pireyi.
Yasalar tanýnmaz yaptý yöreyi.
Kötülük yapmaktan kaçýlýr, er geç.

Cezalar töreye göre verilir.
Kan düþer topraða, dara derilir.
Düþmanlýklar baþlar, ipler gerilir.
Gerilen engeller geçilir, er geç.

Haklarýný aldýk, attýk kadýný.
Kul hakkýyla bulduk, dünya tadýný.
Ýnsaným uyanýr, bilir adýný.
Gerçekler ortaya saçýlýr, er geç.

Kardelenlere, kar engel olamaz.
Gün bekleyen tohum, çiðsiz kalamaz.
Seven kalbe, kimse korku salamaz.
Çöllere güllerle göçülür, er geç.

Medet umup kafa koyma peruða.
Aðzýna alýp tat verme koruða.
Dursunî’nin adý, çýkmaz doruða.
Ekilen tohumlar açýlýr, er geç.

Dursun Yeþil – 25/04/2008

Sosyal Medyada Paylaşın: