KALAMAM ARTIK
Keþkeler nedendir hep gelir dile, acýdýr
Oysa bakabilseydik karþýsýnýn da penceresinden
Yiten gelmez geri, baht bu kara mý karadýr.
Tam da bu yüzden kýrýlmýþtýk, olduk talan
Ne söylesem denilir ki sahici deðil, yalan
Bendeki izleri öylesine derindir ki ihanetin
Sayamam bundan böyle aklamak adýna sözü
Ve istemesem de gideceðim gönül evinden
Günden güne savrulup öylece de duramam.
Sakýn ýsrar etmeyesin, kararým kesin mi kesin
Geçmiþin izlerini de sen ne çabukta silmiþtin
Ve dile getiremeyeceðim çokça nedenden
Bedenim burada belki amma gönül gurbette
O gurbetin yollarý nereye çýkacaktýr bu da muamma
Hatalarýný tolere eden bir yürektim sadece
Hüzne itildi bu güzellik hoyrat bir nefsin de elinde.
Çýkýldý ya yola, önümde durmayasýn, kýrýlma
Yeterince kýrýlan, un ufak olan biçâre yürekle
Hatýralarýmýn en güzide ve o köþesinde
Gülen bir yüz olarak duracaksýn buna kefilim
Býçak sýrtý giden hayatýn her müþkülünde
Yanýnda gölgen gibi elzemdim, gezendim.
Ayný zeminde dursam da aldanma buna
Sendeki beni çoktan öldürmüþtün hatýrla
Hatýrýný kýrmak istemem, hep kýrýlan olsam da
Bedence burada isem de gönlünde silinmiþim
Dile gelen onca sözün zehrini nasýl da içmiþim.
Onurlu bir duruþ bazen gerektirir ayrýlýðý hüzünle
Sen metin ol, gönülce yakýnlýk bitti çok ötelerde.
Düþþen de uzanan el olmak varmýþ, buna güven
Keþkelerin dilleneceði anlarda sen de düþün, hüzünlen.
Hayatýn özünde vardýr uzanýrken düþmek yere
Omuz verenim yoktu, oysa yakalamýþtým da esini,
Boþ ver ufak hesaplarý, zamanýn akýþý da kesildi.
Takvimler deðiþiyor ben de biliyorum, hatýrlatma
En güzel yýllarý hunharca savuranlar düþünsün
Nefsi deðildi mevzuular yaþanýrken aramýzda
Diyorum ya þu kiþilik çok özeldir, dokunulmaz
Takabilseydin filtreyi sen de keþke bir kez
Edeceðin hayra açýlan olmalýydý, ettin beddua.
Bendeki senin ýþýðý parlamýyor artýk üzgünüm
Sendeki beni sormuyorum, orda deðilim, sürgünüm
Ne denli konuþsak da deðiþmiyor acý, dayanamam
Yýpratýldýðým yüreðin içinde kalmamýþ ki tabelam.
Boþluðu hissediyor tüm hücrelerim anlamalýsýn
Hissiyatlarýmýn rehberliðinde çýktým bir yolculuða
Bir veda ediþ gibi düþün sen de bunu ve susmalýsýn
Hata yapabilmek güzeldir ve özgürlük denir buna
Nasýl dayanmýþým onca yýl diye sor kendine
Hoyratlýðýný savuracaðýn kim kalmýþ, hangi özne.
Dünyanýn köþe bucaðýný dolandým nicedir bil ki
Sevgiye deðer katmýyor kiþideki takýntý ve öfkesi
Ýzahatý bitmez bu döngünün çarkýndayým sayarým
Asude bir hayatý gerçekten de masallarda ararým.
Saygýnýn eksildiði yerde nasýl da çýkýyor ateþ
Bir girdabýn içine çekilmek bu tam da kesmekeþ
Onca emeði, umudu sana veriyorum, tutamam,
Yolum ne de uzun bilsen, artýk buralarda kalamam.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.