BİR İSTANBUL MASALI

Bir Ýstanbul Masalý

Ecir Demirkýran

Bir istanbul masalý henüz on sekizinde
Ne günlerimiz oldu azraile nazire
Hükmederdik zamana delikanlý çaðýnda
Þu kahrolasý hayat bize kýydýðý yerde
Deli kurþunlar kesti ansýzýn yolumuzu
Çalýnan umutlardý bilinmez diyarlarda...
Benim i mgelerimde þiirler çiçek açar
Sarýlýrdýk dünyanýn izge ýþýklarýna
Karanlýk sokaklarda pusu kurdu çakallar
Elimde geleceðim umut tacirlerinin
Kaybolurdu varlýðým hayat sinelerinde...
Cehennem sarmalýdýr karanlýk sokaklarý
Bu þehirde caddeler yaman yollara çýkar
Sancýsý ellerinde avaz çýðlýðý yelke
Umuda yolculukta ne canlar heba oldu
Saklanmýyor acýlar buz kesen dehlizlerde
Raconu bilemedik, duçar olduk belaya
Taþý topraðý ZÊR ’miþ hayaller kan kýrmýzý
Acýmasýz anýlar arþa yelkendir serde..


Sosyal Medyada Paylaşın: