AŞK-I SAFİ CEMAL SAFİ !

AÞK-I SÂFÝ
ÝLKADIM’ý atýnca, otuz sekiz yaþýnda.
Þiir yeniden doðdu, küllerinden adeta.
Tornacýydý aslýnda, daha yolun baþýnda.
Bir otelci olarak atýlmýþtý hayata.

Aþk þiirleþemezdi, seviþmezdi heceyle.
Eðer O, saçýndaki, aklarýný yolmasa.
Savaþýr dururdu hep, aman vermez geceyle.
Sabaha eremezdi, RÜYALARI OLMASA.

Kimseye benzemezdi,O’nda olan baþkaydý.
Hisleri bir fýrtýna, yaþantýsý durgundu.
Hayranlýðý ruhlara, inancýysa aþkaydý.
Çalýnan umutlarsa, o en büyük VURGUN’du.

Dostluklarý kalýcý, dostlarý yýllanýktý.
Aç susuz dururdu da dostsuz kalamazdý O.
Hayâl kýrýklýklarý, eskiydi, küllenikti.
YA EVDE YOKSA diye, kapý çalamazdý O.

Daha fazla yazmayý, benim GÖZÜM KESMÝYOR.
Tek heceyle söylemek, O’na "AÞK" demek kâfi.
KIYAMETE KIRK KALA, çalan saat susmuyor.
Çünkü vuslata kurup, býraktý CEMÂL SÂFÝ.

(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)


Sosyal Medyada Paylaşın: