TUTUKLU SEVDAMIZ

Ne bir türkü söyleyebildik özgürce
Yüreðimizden geldiðince
Ne de karanfiller takabildik saçlarýmýza
Her yer barut kokusu
Namlu gölgesi gibiydi özlemlerimiz
Ýçimde yarýya çekilmiþ bayraklar
Sindiremediðim ne yapsam da acýyý
Ey tutuklu sevgim... duyamazsýn sevdaný

Bin yýllýk hasretler sardý beni... özlemler içimde
Karanlýk günlerim parlak bir GÜNEÞ’te aydýnlanýr gelirsen
.... Ve koþarsýn bir nehrin denize koþtuðu gibi
Ben seni yazmaktan býkmadan ; sense sevginden eksilmeden
Bin yýl oldu yüzünü görmeyeli
Bir sonbahar dalýnda bekleyen son iki yaprak gibiyiz
Deniz vurur kýyýnýn uçlarýna uçlarýna
Baharlar gelir
Bir masalýn rüyasýnda dolaþýrken
Açar bahar dallarýndaki tomurcuklar
Ansýzýn bulutlarýn arasýndan
Gülümseyen ay’ýn parlak yüzü gibi

Olmuyor sensiz yaþamak silik içimin yakamozlarý
Deli yüreðim dolup dolup taþamýyor
Sevgiler beklemekteyim senden bir Mecnun’unki gibi
Bir Kerem’inki gibi
Ellerini yalnýz ben tutmalýyým, gözlerin bana bakmalý
... Ve yalnýz beni sevmeli vefasýz kalbin, yalnýz tek beni !
Göz pýnarlarýmdaki þebnemler yalnýz sen bakýnca parlamalý
Bu, yalnýz benim özlemim için olmalý
Þu yüreðimin içindeki pýr pýrlar her an senin için
Uçurmalý kelebeklerini

Þimdi öyle uzaksýn ki ; þarkýlardaki bestem, güftem, þiirim
Alýþmaya çalýþýyorum; çok aðrýlý bu yüreðe
Yüreðimde sen, aðrýlar ben
Eylül esintisi içindeyim þimdi neden
Senden yedim son kurþunu
Görkemli bir yalnýzlýk oturmuþ gögsüm üstüne
Ben her akþam sevdamý mehtaba seriyorum
Þimdi yaþama savaþýnda uðraþ veriyorum

Ýþte senin yüzünden bunlar
Her günümde bir eylül sabahý baþlar
Gün aðarýrken... yaðmur baþlar
Denizin dinmeyen fýrtýnasý içimde
Nemli sahiller þahit oluyor
Yüreðine esir düþüyorum
Gözlerinde ben, beni arýyorum
Yalan deðil sana bakan gözlerim
Yaðmurlu bir eylül’de sensiz kahroluyor kuþlarým

Býrakýn içimde kalsýn bu çilem sen yoksan
Kýrýlmaz kaderin paslý zincirleri
Yalnýz ve karanlýk gecelerim
Senle geçiyor... hayalimdeki gözlerinle
Bu gece
Senin kentini özledim

Günay Koçak

19. 2. 2024


Sosyal Medyada Paylaşın: