GÜLMEZSİN BALAM
Bizim yaylalarda kuzular meler,
Sen bizim yaylayý bilmezsin balam.
Þimþekler çakýnca gökleri deler,
Çaðýrsam yaylaya gelmezsin balam.
Tarihini sorsan göçlere eþit
Çiçekleri açar hep bin bir çeþit
Çoçuklar erkenden olurlar reþit,
Gel desem bizimle gelmezsin balam.
Anadolu baþtan sona kahraman
Büyüklerden emir geldiði zaman
Düþmana savaþta vermezler aman,
Gözünden yaþlarý silmezsin balam.
Yücedir bu millet eðilmez baþý
Türkün Malý derler topraðý taþý
Þehit adý duysak akar göz yaþý,
Öl! demekle hemen ölmezsin balam.
DOÐANAY’ým vatan bize yar olur
Daðlarýn baþýnda yaz kýþ kar olur
Göklerde ay yýldýz bayrak var olur,
Gül deyince neden gülmezsin balam.
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.