GÜL DÝYE SEVDÝM
Nice bahçelerden bitkilerler derdim,
Ýçinden biriyle murada erdim,
Ömür halýsýný önüne serdim,
Ben seni bir gonca gül diye sevdim.
Yüksünmedim eza cefa çekmekten,
Ýçimde hissettim inan gerçekten,
Kýskanmýþým özel bir çok çiçekten,
Ben seni bir gonca gül diye sevdim.
Hayalimde sevdim, düþümde sevdim,
Boyun büküp alttan gülüþte sevdim,
Gözümün içine bakýþta sevdim,
Ben seni bir gonca gül diye sevdim.
On dördünde parýldayan ay gibi,
Göz üstünde kaþýn sanki yay gibi,
Deniz kenarýnda saklý koy gibi,
Ben seni bir gonca gül diye sevdim.
Bir garip Ýbrahim; sevdalý baþým,
Yar varken yanýmda olmasýn aþým,
Senle huzur buldu bedenim aþkým,
Ben seni bir gonca gül diye sevdim.
05.01.2023 Emk.Öðrt. Ýbrahim MEMÝÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.