Bizlere acýmýyor bu zalim kar dünya. Hepimiz sýðýnmýþýz duvarlarýn ardýna. Artýk güvenimiz yok kimselere dosta. Kim bilir engel olurduk belki tuzaðýna.
Þimdi yaþýyoruz bir namlunun ucunda. Kalmýþýz fakirliðin yoksulluðun altýnda. Yerimiz yok-ki dincilerden Allah katýnda. Kim bilir engel olurduk belki tuzaðýna.
Kýymeti yok bizim yaþadýðýmýz hayatýn. Acýlarý cefasý hiç bitmiyor bu dünyanýn, Ölmüþ kalmýþ deðeri yok þimdi insanýn. Kim bilir engel olurduk belki tuzaðýna.
Fehmi. Kardeþlik barýþ olsa dünya kirlenmese. Bilmedik bekledik acýlý yýllarca hevesle. Ýsteðimiz halklarýmýzda gerçekleri bilse. Kim bilir engel olurduk belki tuzaðýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fehmi Tazegül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.