yalnýzlýk çalarken kapýmýzý yüreðimde çýkmayan ayak izlerin var sensiz yaþamak anlamsýz giyinip kuþanmak da þöyle bir iyiden iyiye kulak asabilsen ne çok gizlerin var ne çok da feyizlerin tutkularýmýn inikasýnda
bir hasret ki sanki gecenin yýldýzý biraz açýk mavi, biraz da müsavi yaðmurlar yaðmýyor nehirler taþmýyor zerremiz sýrýlsýklam ýslanmýyor üstelikte seviþmeler yakmýyor tenimizi
ben hüzün atmacasýyým bilirsin bu sakýnmalar bu kaçýnmalar kendime sen yanlýþ anlama yalnýz da avlarým kanat çýrpanlarý üstümüze baþýmýza çullananlarý yalnýzda avlarým
gece beni çaðýrýyor bak akla karayý ayýrýyor gönlümde gecikmiþ bir salýncak ipleri koptu kopacak varsýn nerden ince ise orada son bulsun aslýnda bir köþe kapmaca deðil mi ? sensizliðe mahkûm olan bu abu hayat
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.