YAZDIRDIN BANA

YAZDIRDIN BANA
Elifi görseydim mertek sanýrdým,
Aþkýn kitabýný yazdýrdýn bana.
Ben kendimi bile zorla tanýrdým,
Aþkýn kitabýný yazdýrdýn bana.

Sevda hasretinden bitti çok kalem,
Kýnayýp yerdiler cümle el alem,
Bedeni sararken bunca dert elem,
Aþkýn kitabýný yazdýrdýn bana.

Ýçimi acýtýr her bir kelime,
Sözcük çare olmaz ince derdime,
Odunsu bir parça geçti elime,
Aþkýn kitabýný yazdýrdýn bana.

Sevgiyle baþladým, özlemle bitti,
Her sayfasý inan beni titretti,
Dizelerim sanki arþý inletti,
Aþkýn kitabýný yazdýrdýn bana.

Bu nasýl bir yara dermaný yoktur,
Sensiz hayat kalbe saplanmýþ oktur,
Destek arar iken düþmaným çoktur,
Aþkýn kitabýný yazdýrdýn bana.

Bir garip Ýbrahim; þimdi okuyor,
Kapaðýný en son resmin süslüyor,
Elime aldýkça tenin kokuyor,
Aþkýn kitabýný yazdýrdýn bana.

30.01.2024 Emk.Öðrt. Ýbrahim MEMÝÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:

İbrahim MEMİŞ Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GEL MEZARIMA GÜL DİYE SEVDİM VURGUNUM USTA HABERSİZ BEKLERİM İŞTE DİVANE DERLER GİTMİŞ DESİNLER DAĞLARINA BAHAR GELMİŞ MEMLEKETİMİN GÖNÜL KURBAN OLDUĞUM