İLK GELİŞİN GÖZLERİME
Bir bahar gibi ýlk , sarhoþluðu papatyalarýn
Sen ulaþýlmaz bir dað gibi yüce
Bir elmas gibi sert ve kýrýlmazdýn
Gönlümün baharlarý seninle çiçek açtý
Geceye koþuyorsam lambalarý söndürüp
Aydýnlanýyorsa çatlak duvarlar
Koþtuðum sokak lambalarýnýn altýnda
Duymuyorsam hüznümü, yorgunluðumu
Ve, kollarýn diye sarýlýyorsam kendime
Mutluluðun adýný bulmuþtum seninle
Sonra bir bahar geldi sana doðru koþan
Baharým dediðin ben...sonbahar yeline kapýldý
Kalp atýþlarým deðiþti
Kalp atýþlarýnda uçurum düþüþleri, hissettiðim
Þimdi yüküm ayazlarda donmak
Yüküm kýþ geceleri
Yüküm kalbimde duyduðum aðýr acý !
O yüzden denizim hoyrat eser geceleri
Gözlerim þimdi þimþeklerde
Büyülü bir orman dileðim, kaybolmak için
Çekip alsýn beni acýlarýmdan kurtarsýn
Þiir yazayým dedim hüznümü bilmeyen uzaklara
Nasýl , bilemedim halimi
Telefonun gizlerinde mi , yoksa uykuda mý bu saatlerde
Yudumluyor mu dur gözlerimdeki çay yerine
Ilýk çiy tanelerini
Artýk anlýyorum ki ; unutulmuþ þarkýlarým
Duyamýyor þarkýlarýný kulaklarým
Þimdi onu düþünürüm yapayalnýz
Yalnýzlýðýmýn karanlýk köþesinde
Masallardan dinlediðim rüyalarý anlatýrým
Penceremdeki kuþlara
Uyku tutmaz gözlerimi
Yaðmur kokulu gecelere sýðýnýr gözyaþým
Yokluðunla uyuþur içim... taþ yürek !
Alev solur her dizende nefesim sana
Dikenler batar yüreðimin bir yerine !
Susar çýðlýklarým , geceye þarkýdýr gözyaþým
Uçuruma atarým, artýk deðersizdir her sözler
Uçururum nefesimdeki ölü kuþlarý
Rüzgara kapýlan saçlarýmý
Yaðmurlar yýkar
Bazen yakýn bir ses bir söz duyarým
Sonra sessiz yalanlar
Uzakta tek bir sevda sandýðým
Bir daha gitmemek üzere yakar !
Ama bir düþün ! sevdim mi ? sevdim
Her þeyi herkesleri seninle
Kandýrýldým mý sözlerinle, gözlerinle
Hýrpalandým artýk kýrýldým
Seyrederken çöllerde seni, hýrpalandým
Bir þarký dilimde : ’ Gitmek mi zor kalmak mý ’
Yýldýzlar kadar uzak hayallerim artýk !
Fýrtýnalar ýþýklarýmý söndürdü !
Çýðlýðým öfkelerim þimþeklerle yarýþýr artýk !
Külün altýnda bir kývýlcým saklanýr
O benim yüreðimdeki sakladýðým tek kor !
Sesini duymak da yeter diyorum
Uzak bir hayal, rüya görür omuzumda aðlayan
Kurumuþ bir çöl, susturulmuþ bu sesim
Ay yüzeyinde aynama yansýmýþ
Bir kurt açlýðý kývranýr artýk bedenimde !
Tozlu aynalarýn ardýnda sýðýndýðým umudum
Günay Koçak
15. 2. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.