Semadan saðnak, saðnak, kandil, kandil inen nur, Karanlýðý yýrtarak, aydýnlatýr her yaný. Akýl, beyin ve ruhta, kalmaz kale ve de sur. Iþýktan gelen rahmet, kuþatýr her bir yaný.
Ýç içe dönen zerre, mana ile devleþir. Tasavvur lisanýyla, sözcükler güzelleþir. Tayyi zaman ve mekân, zikirle gerçekleþir. Âlemleri küçültüp, gösterir her bir yaný.
Yürekteki paslarýn, silindiði gün, bu gün, Ümidin korkulara, güç yettiði gün bu gün, Sevdanýn sevdasýyla, vuslat gecesi bu gün, Sonsuzluk güftesiyle, kucaklar her bir yaný.
Benlerdeki hiçlikler tohum misali çatlar, Geçmiþ ile yüzleþen, toprak çiçekler açar, Sýdkýnda rahmet olan, gönülden akan yaþlar, Kapýlar açýlýnca, sarmalar dört bir yaný.
Þahin Hanelçi 26.09.2008. Elazýð Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.