YERDİ
YERDÝ
Ben ölünce, soran olur sýlamý
Kar damlarý baþa yýktýðý yerdi
Unutulmak, ona katlar çilemi
Kuþlarý karýndan, býktýðý yerdi
Kar yaðdý kapattý dar bacalarý
Buzlu cam misali dað yüceleri
Medeni soykýrým kaz geceleri
Kaz kaný, göl olup aktýðý yerdi
Gecesi çok ayaz, rüzgârý sertti
Karný aç olana yaþamak dertti
Tilkinin gezdiði, bir lokma etti
Kurt, gözü çakala diktiði yerdi
Kimi saðlýk diler kimi mal ister
Bir menzile ulaþmaya hal ister
Koyun ota, meler fino yal ister
Fukara bunalýp, çöktüðü yerdi
Þerifoðlu, bir yorgan al sýrtýna
Elveda de, kayýp kuþa martýna
Bir gün karlý hava çoðu fýrtýna
Poyrazýn kancayý, taktýðý yerdi
Ali Eliþ
Fino;
1. isim, hayvan bilimi Küçük boylu, çok tüylü, yuvarlak baþlý, kýsa burunlu bir ev köpeði türü:
Ali Eliþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.