Anlarsın
Anlarsýn, düþünce çaresizliðe yolun
Dört duvar mezarýn olup da
Mevsimi geçtiðinde aþkýn
Tüm kapýlar yüzüne kapandýðýnda
Anlarsýn, maziden bakýnca,
Eller onu der, bunu der diye
Yaþamadýðýn bir hayatýn
Sefili olup avuçlarýndan kaydýðýnda
Ne güzeldi çocukluðumuz
Ýstesek geri verseler
Hayýflanmaktansa bir hata yapalým
Sevmenin sevilmenin tam zamaný
Iskalama zamaný kimse vermez
Aþký yaþamak varken
Hasret kalma bugüne
Yarýnlara anýlar biriktirmek varken
Boþ ver düþünme yarýnlarý
Ýþte geldi, geçiyor dünler, bugünler
Düþünme yüzündeki çizgileri, saçýndaki aklarý
Uyan bembeyaz güne merhaba diyerek
Bir daha gelmeyeceksin dünyaya
Sev sevebildiðin kadar yaþa doya doya
Kaç bahar kaldý geriye meçhul
Geçmiþi düþünme bak yaþamaya
Düþünme el ne der, diye
El gider, sen kalýrsýn bir baþýna
Gül gülebildiðince
Sev sevebildiðince
Boþ ver yaþýný, baþýný
Sorgulama onun bunun kara kaþýný
Uyansýn yüreðin derin uykudan
Mutluluk bahçesi olsun güzel yüzün
Ünal Türkoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.