YALNIZLIK KAYBOLMAK GİBİDİR

Yalnýzlýk, karanlýk bir odanýn içinde kaybolmak gibidir,
Sessizlik, etrafý sarar, dýþarýdan hiçbir ses gelmez.
Gözlerimde yorgunluk, bir yanda yüreðimde hüzün,
Ýçimde bir boþluk, bir yanda da içimde bir yangýn.

Yalnýzlýk, çölde tek baþýna kalan bir kaktüs gibidir,
Her yöne bakarsýn, ama etrafýnda kimse yoktur.
Sonsuz bir sessizlik, içimde sonsuz bir boþluk,
Gözlerinde kaybolur, derinliklerine sürüklenirsin.

Yalnýzlýk, bir geminin okyanusta kaybolmasý gibidir,
Etrafta sadece sonsuz hisseden bir mavi varlýktýr.
Yüreðimde bir fýrtýna, gözlerimde ýslak bir yaðmur,
Savrulurum dalgalar arasýnda, yalnýzlýkla savaþýrým.

Yalnýzlýk, bir ormanda tek baþýna yürüyen bir yolcu gibidir,
Her adým atýþýnda sessizlik çýnlamakta, yankýlanmaktadýr.
Gözlerinde yýldýzlar, yüreðinde parlayan umut ýþýklarýdýr,
Karanlýkta yürüyorsun, ama yolun sonu sözde belli deðildir.

A.NEJAT ALPEREN
Sosyal Medyada Paylaşın: