Omuzlar düþmüþ, bakýþlar flu, solgun Býraksan uyuyacak gibi, yorgun mu yorgun Bütün yükü yüklenmiþtir bükülmüþ beli Var mýdýr aðrý tutmayan eli, kolu ve dizi
Ay baþý sevinçleri vardý, ona bir masal Cebe girmeden tükenir para, sonuçsa yasal Çalýþsa yetmez güç, hayat ne kadar da sert Emeklerin karþýlýðýný yemiþtir üç beþ namert.
Oysa öyle miydi gidiþ, emeklilik güzeldi Çayýn buðusunda o geçmiþ, hayallerle süslendi Ve çalýnan adalet, ekonomiyse tam ayyaþ Kefen giymiþ pek çoðu, bir yürüyen kabirdi.
Gezmek vardý doyasýya, ertelenmiþti çok þey Hele birler bitmedi, yaþça sayý da yükseldi Geçim sorundu önce, þimdi hayat kitlendi Çalýþ son deme kadar, sakýn ha olma emekli.
Olma toruna mahcup, gelin, damat mevzuu Çalýþarak tükenmek burada en temel vurgu Sanki bu demden sonra, ihtiyaçlar bitiyor Emeklinin çilesini niçin kimse bilmiyor.
Kalem kalem hesabým, saðlamadý geçimi Nasýl ayakta kalsýn emeklinin bütçesi On alýrken beþ ile yaþamaya mecbursan Yarý aç yarý da tok bu neyin sefaleti.
Bu düzeni kim kurdu, ona sorun soruyu Paylaþým arýzasý bu, bencillikse diz boyu, Zorlukta bu ülkeyi yüklenen emekçiye Reva görülen hayat, acep neyin cezasý.
Yýllarýn emeðini, feda edilen gençliði Dürüstlükle, gururla yükseltmiþti ülkeyi Ne de çok gördüler bak, kulaklarý da duymaz Yalancýlýk özleri, yüzleri de hiç kýzarmaz.
Bu düzen böyle gelmiþ ve böyle de gidecek Hele tesellemesi çok nesiller gömecek Sýra gelemez bize, egemenlik neyimize Pýnarýn baþýna çöken, size su mu verecek.
Biz inancý ve vefa, samimiyet kaybolmuþ Ülkeyi taþýyan emek, çok ucuza satýlmýþ Emeðin sömürüsü bilsen ne büyük günah Bu cürüm ermeden sona, yaþanýr mý ki refah.
Oðuzhan KÜLTE Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan KÜLTE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.