Þehir suskun sokaklar bomboþ Yaðmur daha fazla kayýtsýz kalamazdý dayanamadý topraðýn sedasýna
Kavrulmuþ ruhunu besliyemiyordu Gökyüzü öylesine çoþtu ki birden Rüzgar hýþýmla esti taa derinlerden
Uzun zamandýr bekliyordu kavuþmayý gökyüzü dayanamadý Yeryüzünün ýzdýrabýna
Sonunda kavuþacaktý sevgililer Kalbini çevirip aþkýndan yana Islýklarla karþýladý sevdasýný Teslim oldu toprak yaðmuruna Yaðmur konuþuyor þakýr þakýr Yaðmurun sesi yankýlanýyor Usul usul iþledi inceden ince Ýlaný aþk ediyor topraðýna Gözler kapalý kulaklar açýk Toprak büyülendi yaðmurun serenatýna
Eline yüzüne deðil Yüreðine deðmeliydi Huzur içinde ince ince yaðýyordu Kararmýþ topraðýn baðrýna Dindi hasret rüzgarlarý Sildi süpürdü sevgilisinin tozunu Yaðmur ve toprak sonunda Usulca vuslata erdi
Þerife Bozoðlan Eker 12-02-2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eva4266 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.