HÜZÜN TABLOSU

Acýnýn milladý dolmadan önce çayýrlarda oðlak gibi gezmek istedim, Ormanlar hala yas tutuyordu
yaðmur hüzün tablosu çiziyordu yeryüzüne


Doðduðum deðil ,doyduðum mahallemi gezdim .
sisli bir pazar günü, her sokaðýnda ,
her kaldýrým taþýna ayak izlerimi býrakmýþtým
Ne benden eser kalmýþ, nede kaldýrýmlarda geçmiþten bir iz
yenilenmiþ caddeler ,sokaklar

süslü güvenlikli siteler kurulmuþ baba ocaðýna
Salça satan, hemþerimi aradým, yoktu yerinde
Babannem balkondan bakacak
ekmek isteyecek ti sanki benden,
komþu Nalan kahve içmeye Çaðýracaktý,
Babam , camiden çýkýp arkadaþlarýyla buluþaktý sokaðýn baþýnda,
annem yemeði hazýrlamýþ, potasyum zengini sofrasýný kurmuþ olacaktý

yirmi lira parayla pazara çýkacaktým,
anneme kiþniþ, marol ,maydanoz
artarsa kavanoz alacaktým

hayallerim için çeyrek altýn,
çeyizim için havlu kenarlarý
dertsiz masa örtüleri baktým
çarþýnýn göbeði deðildi,
ve veresiye defterim kapanmýþtý çoktan
ve bir þair gülüyordu geçmiþten günüme


aydýnlýk neyin oluyor senin
gökyüzü akraban filan mý
beni bulur bulmaz gözlerin
þimþek çakýyorum yalan mý diyordu

Atilla Ýlhan



samimi miyiz ?
artýk deðiliz, olsakta kangal köpekleri
gibi yerdik etimizi
duvarlar dinlerdi,
lambada ki kaçak kurt kelebekler gülerdi yüzümüze

tavrýmýza secde eder di þeytan, ateþ yakýp üzerinden atlar dý her gece ,
selamsýz yürüdüðümüz, taþlar oynar yerinden
aðaçlar, söylenip dururdu
hayvan gibi destursuz sofralarda kumar oynar artýk insanlýðýmýz

kimi sevsem elimde bir çuval incir

aðacýmý kökünden kesip, duygularýmý dar aðacýna aþmak geçiyor içimden
hiçten hiçlikten kurtulmak vardý ya
neyse ,

boþ bir anýmý yakaladý vefasýzlýðý
kanlý yüzü çýktý ortaya hayatýn
cevher ararken buldum kendimi dünyada
oysa deðerler ýrmaðý kurutulmuþtu çoktan
dokunduðum her zaman bir mecmua
her kadýn bir Leyla
hamurlu elleriyle tuttu dünyayý


Her mevsim budanan çocuklar,
kök verseydi topraða
inciler çoðalýrdý
vesselam



Ayþe Caniberk
Gümüþ kalpler
Sosyal Medyada Paylaşın: