ay saklanýrken bulutlarýn arkasýna masum öpüþlerinde kaybolurdum, gecenin yýldýzlarý sayardým tek tek gözlerinde uyanýrdým koynunda bilinmeyen sabahlara doðardý güneþ usulca gün soyunurken sabaha
çýplaklýðýný örterdi bulutlar günün ilk ýþýklarýyla en sert esen rüzgarlarla yarýþýrdý nefesimiz dev dalgalarda boðuþurken can çekiþirdi iç çekiþlerde bedenimiz
güneþin sýcaklýðýný duymazdýk tenimizde en yakýcý sýcaklýðý hissederdik dokunmalarýmýzda cemre gibi düþtüðünde arzular yüreklere yasaklarda kaybolur terimiz karýþýrdý topraða
ay ýþýðýnýn yakamozlara düþen ýþýltýlarýnda aydýnlanýrdý dünya yüreklerimizde doðardý güneþ ben gece olurdum sen gündüz buluþurduk ya þafak vakti ya günbatýmýnda
kýzýl alev olurdu buluþtuðumuz her yer yanardý arzular akþamýn kýzýllýðýnda
Mert YÝGÝTCAN - Candostum Candostum’ ile birlikte yaptýðýmýz þiir çalýþmamýzýn ürünüdür. Maltepe / istanbul 10 / mayýs / 2007 02,30 ) Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.