[ Ay nefes alýþlarýnýn sebebi yaradan bilir de sende bil istedim usul boylum Çok büyük bir marifet ile kul icadý ateþi yanar yüreðimde Sen gideli çok ilgisiz býraktým ben beni biliyor musun ?
Diyeceksin ki en son çýplak teni örten neyi alý vermiþim þu gül tenime ve topuk çatlaðý ayaklarýma Yok kýlýk kýyafette bir hareketlilik Bununla beraber Ayak iþi fena sabaha taþýr oradan; oraya ben beni biliyor musun ?
Sevgi büyük nimettir. Kýymetini bilene Bilmeyen göre ise bir kaþýk suda boðulur hayalleri
Ve Çok istemem raðmen bu güne kadar Bir pazar poþetine saklanýp göðüs göðüse vura vura ceviz kardeþlerim hiç olmadý Tanýrým eþittimi Bu güne nasýl geldiler fikri oluþtu sende Aklýnda olsun caným Bir ceviz kýrýcým var;kalp kýrýcýlarýna karþý Koruyor; ben beni biliyor musun?
Hiç bir þey eskisi gibi deðil derken Ýstanbul’da Vapur satýcýlarýna yenileri eklenmiþ anam anam göreceksin Aklýn aklýna zaman çalarken satýcý bir soluk da;tepene kaktüs gibi dikilir ve o tepen de birinin kalacakmýþ hissini çabuk tefettim Beþ çifti babet çorap da yüz kaðýtciiik kadardý Aldým aldým sonun da Ayaklar alev daðýnda buluyor ben beni biliyor musun?
Ne zaman buram buram kokan bir simit alýp yediðimi sana demesem olmaz Çünkü þekerleþir kanýn Düþer göz kapaklarýn aklýn kalýr Lokmanýn düðüm noktasý yokluk sebebin Ölüme terk etmek sevginin yokluðuna eþ Unuttum ben beni biliyor musun ?
Ýstanbul insan yamasý sokaklarýný bir baþka severim de vapur ayaklarýmý toprak parçasýnda kesme bedeli olarak Her seferin de denize ,martýlara ufalanmýþ simit düþünürüm Nazik parmaklarýmla ufaltýlmýþ hemde ne ufalanmýþ simitler Ve martýlarýn kuruyan dudaklarý ýslanýrken
Birden oturduðu yerden ok gibi fýrlayýp yanýma gelen teyzenin biri hayat þartlarýnýn kötü oluþunu anlatýp haay !o iyiliðini de içine etti bir simit kaç para kýzým deyince Yanlýz his ettim ben beni biliyor musun ?
Malum yaþ atmýþ olup ayaklarý yürütülmesi durumunda aðrýyor bacaklar ve ayný zamanda eskisi gibi Çýkamam dik yokuþlarý da Evdeyim Bu pazar gününü kendime ayýrdým Suyu kaynatýp kýzýl saçlý yaptým Bardak bardak gelir gider içerim Avuturum ben beni biliyor musun ?
Yataklarý toplamayý sevmem o an kadar bir düzensiz hayatým zincirleri kýran esir misali uçarým ,koþarým,yere düþmeyi hayal ediyorum sadece ben beni
Oooy usul boylum Senin gitmen ile Tanrý aþkýna aðýrlanan sevinç nerede kim alýp gitti benden Beyaz bayrak direði boþ kalmasýn Tamam tamam Çocukluðumun gençliðimin akraný o yalnýzlýk Hep baþ köþedeymiþ Senin anlayacaðýn Evde Ýki durgunluk daha kalabalýk olur Duygular ile konuþturur ben beni biliyor musun ?
Bende bir iþe yaramaz hissi den azat ederim hem sende;hem kendimde
Birde su ben azizim diyor Kaç saat kaç nefes alýþ terk etti þu gül teni Sular akmýyor Arýnmasý gerekenler hakkýnda Diyeceklerimi sonra yazarým Sevgili...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.