Renkleri sevmek lazým yaþadýkça, Rengârenk olmalý insan, Kendindeki güzelikleri, Gökkuþaðý gibi etrafýna yansýtmalý.. Bakýþ açýmýzdan geçiyor, Hayatý algýlamamýz.. Neye nasýl baktýðýmýz ile, Nasýl yaklaþýtýðýmýz, bizi biz yapýyor.. Griler ve siyahlar her zaman varlar, Mühim olan, Kendini o tonlardan, soyutlaman.. Siyahý da bil taný, Hatta bazen griye de aç kucaðýný.. Yine de sen soldurma yüreðindeki Uçsuz bucaksýz tonlarý.. Yansýmadan yansýyanlarla, Iþýk ol her daim, ufukta.. Yeþile, maviye, mora Kýrmýzýya ve dahi sarýya.. Unutma asla, Hatýrla her defasýnda.. Renkler olmadan, Çok sýkýcý olurdu bu dünya.. Þiir: Gönül Çeþli 07.02.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖNÜL CESLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.