ANNE
Sýlayý terkedip,yitti dediler
Sesime ses veren olmadý anne.
Emeði hebaaya gitti dediler
Sormaya bir lüzum kalmadý anne.
Kördüðüm atýpta alýn yazýna
Kadere içini çektinmi anne
Ezgiler baðlayýp yürek sýzýna
Dilinin ucunu yaktýnmý anne
Mülteci hayale mendili salmýþ
Geçtiði yollarýn altýnda kalmýþ.
Ýnceden inceden közlenen külmüþ
Sebebi,iki dal gülmüydü anne .
Dalýpta giderken günlük iþlere
Sabýrmý doðradýn piþen aþlara.
Rastgele uðrayan pembe düþlere
Aldanýp öylece Kaldýnmý anne.
Asýlmýþ gözlerin göçmen kuþlara
Temelli yurt olmuþ tuzlu yaþlara .
Konuya komþuya arkadaþlara
Dökülüp durmakdan yýldýnmý anne
Emanet albümün,gelirken dile
Uykular selamý keser haneme
Yeminle,çilemi katladým bine
Üstüne birde sen geldinmi anne .
Sararmýþ resmine,çýka gelmiþ kýþ
Eski bir ayazý taþýyor anne.
Kýybeten ardýndan,atýlan bir taþ
Dolaþýp baþýma düþüyor anne.
Yükünü semanýn katýna salmýþ
Pencere dibinde gölgesi kalmýþ
Bu gidiþ son gidiþ hasleten bilmiþ
Rabbim’e emanet oldunmu anne.
Yýkýlmýþ tek duvar,poyraza karþý,
Sedyeye yaslamýþ buz gibi baþý.
Dediler Kader bu ALLAH ’ýn iþi
Kuþ gibi çýrpýna kaldýnmiý anne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.