ZAMAN DAMARLARIMDAN İŞKENCELİ AKMAKTA
Sustum artýk
Býrak dursun damarlarýmda kaným
Nasýl olsa göremeyeceðim ela gözlerini
Artýk dursun istersen, durmalý mý dersin
Bu sevgiyle çarpan kalp
Bir daha uzanamayacaðým ellerine
Sen bana yýldýzlar kadar uzak
Artýk tükensin özlemler þu üzgün kalbimde
Bütün kanamalý yaralar nasýr baðlasýn
Gözlerim hep kýran, kýrýlan sözlerine
Mazimde kalan bir kaç hatýram diye aðlasýn
Karanlýk, simsiyah akþamlarda
Býrak silinsin senle dolu anýlar neye yarar ki ?
Ýçli bir þarkýda kaybolup gideyim gecelerde
Herkes mutlu ya, farketmez gözyaþlarýmda dalayým anýlarda
Ben yenilip çekildim bu savaþtan
Yaþamak veya ölmek farketmez
Mutlu ol sevin en parlak doðsun ay dünyana
Deniz, güneþ ve yakamozlarý
Uzansýn dünyama, doða tüm güzelliði ile
Baksýn gözlerime ; tükenmiþti hevesim
Nereden baksam ; bitmiyor kýrýlan hayaller
Sen bana yýldýzlar kadar uzak
Artýk geceler benim olsun tüm siyahlýðý ile
Acýlarýmý, yenilmiþliðimi, yalnýzlýðýmý saklasýn
Islak kaldýrýmlara dökeyim, kahrýmý, cefamý
Dursun her þey uzaklarda kalsýn
Nasýl olsa bitip giden hayallerime
Sýðýnmayacaðým
Günay Koçak
9. 2. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.