Uykusuz gecelerimin sabaha teslim olduðu güne merhaba; Yorgun bir yüz; Bitkin bir beden. Gülmeyi unuttum; Gözyaþlarým hakim bu aralar. Ne istedin benden? Ne yaptým ben sana? Mahkum oldum; Sonumu bile bile. Deli oldum; Kölen oldum. Elime ne geçti? Kocaman bir hiç. Aþký bilmedin; Sevgiden bahsetmiyorum bile. Kendi hayatýn; Kendi kurallarýn vardý senin. Benim düþüncemin; Benim hissettiklerimin önemi var mý? Uyum saðlamak; Senin için önemsiz bir terim. Ne oldu þimdi? Sen yine hayatýný yaþýyorsun; Umursamadan ve üzülmeden. Unutma; Elbet bir gün. Yaþattýklarýný; Çektirdiklerini; Sende yaþayacaksýn. Benim gibi; Yalnýz kalacaksýn. Benim gibi; Uykusuz kalacaksýn. Hýçkýrýklarýný; Dört duvardan baþkasý duymayacak. Sana söylemiþtim; Hatýrlayacaðýný tahmin ediyorum. Canýmý yakma demiþtim; Oysa sen; Önemsemedin; Dinlemedin bile beni. Haber yollayýp durma bana; Sen ve senin olduðun sayfalar; Çoktan kapandý benim için. Gideceðim yeri; Yapmak istediklerimi ben bile bilmiyorum. Çýkma karþýma; Bitti artýk mahkum olduðum zamanlar.
AYKUT UYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
redangel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.