Doðarken iki bacaðýmdan tutup sallamýþlar iki þaplaktan sonra cýyaklamýþým hay maþallah kýsmetini versin Allah demiþler sonra aðzýma tükürmüþ biri peþim sýra gelsin diye
önceden karar vermiþler adýma etrafýmdakiler sýrayla kulaðýma Mülayim mülayim mülayim diye baðýrmýþlar besmeleyle dua ile susturmuþlar kutsanýp ninnilenmiþim
aðlamayana mama yok hikaye ben aðlamadým birinin gelip doyurmasýný beþiðimin sallamasýný bekledim kundaðým kirlenince hiç ses çýkartmadým kokudan rahatsýz olunca deðiþtirirler rahatýmý bozmadým birileri yapar eder nasýlsa diye hem bana ne
alýþmýþým düzenime ne konsa önüme dokunma keyfime böyle büyüdüm büyülü dünyaya bazen aklým karýþýyor kim Mülayim diye seslense dönüp bakýyorum niye herkes bakýyor herkesin aðzýna tükürmüþler
ordan gelir mülayimliðim saðýma þaplatana solu dönerim küfür edilince susmaya dalga geçince gülmeye kodlanmýþým yýlan bir yaþasa bana ne bin yaþasa bana ne ben uyar oðlu uyarým uykumu bölmem
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.