Ah zaman, ah zaman zaman denen an’ dayýz varlýðýn ispatý an anlarý mahkum etmiþ suizan
hüsnüzan arýyorum günün aydýnlýðýnda hüsnüzan arýyorum insanlýðýn vicdanýnda
kör kurþunla gözünden vurulmuþ zaman insanlýðýn vicdanýný hýrs haset bürümüþ umutlarý yok etmiþ ülkemin þehirlerini gezdim umut aradým ülkemin çocuklarý nerede ülkeler gezdim umut aradým sordum insanlýk nereye gitti umutlar nereye gitti çocuklarýmýz umut demekti onlar da Noel Baba ile gitti giden gelmiyor zaten
umut aramaya devam dedim bir bilge’ye sordum þehadet parmaðýyla gösterdi öfkeyle Gazze dedi Filistin dedi insanlýðýn selâsý orada veriliyor
umut Gazzeli çocuklarýn göz bebeðinde sapan taþýnda umut þehitlerin gölgesinde þehitlerin her damla kaný umut olup büyüyecek
gazzeli çocuðun eline umut diye yapýþtým zulmün en karanlýk aný umudun doðuþudur zulümün yokoluþundur.
Vuslat Süleyman Kýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
siyah-beyaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.