ZOR GÜNÜNDE SENİ GÖREN OLDU MU

Hazan olmuþ baðlar, düþmüþ yapraklar
Bir kibrit yakýnca, küle döndü mü?
Sular çekiliyor, yaðmýyor yaðmur
Yemyeþil çayýrlar, çöle döndü mü?

Sinende yetiþen, taze fidanlar
Senden uzaklaþýp, ele döndü mü?
O hilal kaþlarýn, siyah saçlarýn
Sakalýn aðarýp, Pir’e döndü mü?

Dalgalý yüreðin, sert esen rüzgâr
Yaðmurlar yaðýnca, sele döndü mü?
Daha dün gelmiþtik, bu gün gideriz
Bir aðuç toprak, senin oldu mu?

Gönlünü verdin, gönüller yaptýn
Bir tane gönül de, yerin oldu mu?
Çalýþýp didindin, emekler verdin
Alnýnýn terini, silen oldu mu?

Çareler ürettin, çareler buldun
Kimseler derdine, merhem oldu mu?
Kimine aþ oldun, kimine ekmek
Aç kaldýn bir lokma, veren oldu mu?

Kendine dert ettin, dostun derdini
Kadir kýymetini, bilen oldu mu?
Gözyaþý dökenle, gözyaþý döktün
Gözünden yaþýný, silen oldu mu?

Hep güldün, güldürdün, hüzünlü yüzü
Düþünce kapýna, gelen oldu mu?
Kendi ecelini, kendin yaþarsýn
Kimse, kimse için, ölen oldu mu?

Niðmetullah elbet, bir þey beklemez
Vermeden bir defa, veren oldu mu?
Hep gördün, gözettin eþin dostunu
Zor gününde seni, gören oldu mu?
05.02.2024

Þair Yazar Niðmetullah Þentürk Niðde



Sosyal Medyada Paylaşın: