GÜZEL İSTANBUL

GÜZELÝM ÝSTANBUL
Yine sensin hayalimde
Kim bilir belki rüyalarýmdasýn. Eski Ýstanbul
Düþünüyorum da neler yaptýlar sana diktiler koca gök delenleri kesip aðaçlarýný
Sen bunlara layýkmýsýn. Bilmiyorum.
Eskiler derlerdi yedi tepe Ýstanbul diye þimdi kaç tepesin.
Kalmadý eski özelliðin eski güzelliðin
Hani nerde cumbalý evlerin meyve aðaçlarý içindeki köþklerin yalýlarýn
Yasemin kokan hanýmelilerin mor salkým çiçeklerin duvarlarý saran.
Arnavut kaldýrýmlý daracýk yollarýn.
Aþýklarýn gezip tozduðu aþýyanýn emirganýn çamlýcan nerde
Sandallarýn dolaþýyor mu Göksu da
Yok anlatmakla bitmezsin eski Ýstanbul um
Topkapýn saraylarýn köþklerin hala duruyor biliyorum,
Çok kiþinin uzaktan bile göremediði kimilerininse kasvetli dediði o muhteþem köþklerin
Hala duruyor da
Altýný kazdýlar be Ýstanbul um labirent gibi oydular yollar kýsalsýn diye boðazýn altýndan bile yol yaptýlar üstünün köprüleri yetmiyor gibi
Bilmem memnun musun adýn Ýstanbul ama ucu yok bucaðý yok her yer istanbulmu ki
Öyle büyüdün öyle büyüdün ki
Sanýrým sen bile bilmezsin nerdesin,
Tarihi anlatan surlarýn var unutulmamak adýna
Camilerin var iþte Ýstanbul onlar dimdik ayakta yatýrlarýn var bekleyen Ýstanbul u
Emir sultan miski amber kokan seni unutturmayan
Daha niceleri var
Sen ne anlatmayla bitersin ne seni öven kelimelere kalem yeter
Gün doðarken senin üzerine boðazýn sularý bir baþka olur
Kýzýllaþýr ufkun belki umutsuzdur güneþ zor doðar
b u büyük þehirde ne çok insan yaþar
kimi mutludur yoktur tasasý düþünmez ekmek parasý düþündüðü gününü nerde nasýl geçirmektir kalkmak istemez bile kuþ tüylü yataðýndan kahvaltýsý yataðýna gelir.
Nerden geldiði bilinmeyen dolarlarýndan.
Öyle bir kesim vardýr koþmaca yaþar hayatý iþçisi memuru duraklarda araba kuyruðunda yettim yetiþemedim diye
Ya fakiri fukarasý yollarda mendil satan çocuklar arabalarýn altýnda kalmak bahasýna camlarý silelim aðabeyler diyenler mendil açýp dilenenler
Gün nasýl doðar bu Ýstanbul a
Doðuyor iþte aðlayana da gülene de doðuyor iþte
Ey koca þehir sana ne demeli baðrýnda taþýdýðýn yükün aðýr sabrýn en büyüðü sana lazým
Kalmadý ki aðaçlarýn nerden nefes alýyorsun
Yaðdý mý yaðmurlar seller götürüyor her yeri ne iþ yerleri günah deðimli bu insanlara
Düzensiz yerleþim ve aðaçsýz Ýstanbul
Ne denir ki yinede güzelsin baðrýnda yaþattýðýn erenin evliyanýn dualarý ayakta tutuyor seni
Doðal deðil de suni güzelsin
Ýstanbul boðazýnýn güzelliði Kýzkulesinle sana veda ediyorum

GÜZELÝM ÝSTANBUL

Sosyal Medyada Paylaşın: