CANIM YANIYOR..!

Senin çok yakýnýnda, senden uzakta olmak...
Hiç olmadýðý kadar, caným yanýyor inan
Varlýðýn karþýmdayken, yokluðunda kaybolmak...
Hiç olmadýðý kadar, caným yanýyor inan.

Seni ve her þeyini, özlemekten yoruldum.
Köpürmüyorum artýk, asudeyim duruldum.
Belki avutur diye, anýlara sarýldým.
Hiç olmadýðý kadar caným yanýyor inan.

Yaþama sevincimi, benliðimi yitirdim.
Kýrýlmadýk hayalim, hiç kalmadý, bitirdim.
Umutlarým komada, hastaneye yatýrdým.
Hiç olmadýðý kadar, caným yanýyor inan.

Elinin deðmediði, sofralara küsüm ben.
Bu dünyada sadece, bir eþyayým, süsüm ben.
Bu azap dinsin diye, yalvaran bir sesim ben.
Hiç olmadýðý kadar, caným yanýyor inan.

Gözümü sen de açtým, yine sen de kaparým.
Korkuyorum kendimden, bir delilik yaparým.
Çok sürmez, bir gün gelir, bu hayattan koparým.
Hiç olmadýðý kadar, caným yanýyor inan.

Ne seni unuturum, ne vazgeçerim senden.
Çýkmadýkça bu caným, bu yýpranmýþ bedenden.
Böyle ayrýlýk olmaz, bir kaç basit nedenden.
Hiç olmadýðý kadar, caným yanýyor inan.

(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)





Sosyal Medyada Paylaşın: