Bir yalnýzlýk þarkýsý dinleyemedim Gecenin karanlýðýnda hep seni düþündüm Sessizliðin birde sensizliðin acýsýný çektim Þimdi herkes bana yabancý Senli her þey yalan oldu Kelebek kanadý gibiyim Üþüyor bedenim Her çalan telefonda Paslý kör býçak gibi Defalarca saplanýr yüreðime Her güneþin batýþýnda Çýldýrmak geliyor içimden Üstüme çullanýyor Gecenin zifiri karanlýðý Sebepsiz gittiðin o günden beri Öfkem her saniye içimi kemirir Bir türlü silemedim Bir gün yalnýzlýk þarkýsý dinlersem eðer Ýþte o zaman Sileceðim seni kendimden
Sosyal Medyada Paylaşın:
Günaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.