KALBE DUÞEN. Hey sevgili acýlar biriktirdim kalbimde, yarýsý bana ait yarýsý sana. Dokuna bilirimsin kalbime yansýda ellerin, biçare yüreðimin yarýsý seni yaksýn yarýsý beni! Belki biraz teselli bulur bu yaralý yürek kim bilir beklide kavuþur özgürlüðe!
An gelir yükseliriz birlikte gök Ten griye; hey yeryüzünü gök yüzünü aydýnlatan AÞK! nerede þafaðýn nerede, nerede son bulur geceye inen kasvet; ne zaman söner bu yanan ateþe! Acýya gark olmuþ telaþlý yüreðim ya yeniden doðacak yada kedini boðacak! Aþk deryasýnda. Yeter artýk yeter, çektiðim bunca çile her þeyin sonu var bunu bilmeyene söyle! Artýk dur diyorum kavrulma kendi ateþinde, bilirsin ki her geçenin mutlak sabahý var! Elbet o yakýcý güneþ bizim için de doðar! Yeter karaer.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yeter karaer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.