MEKTUBUM

Her düþen yapraðýn üzerine bir yenisi döküldükçe
Geçip giden sensiz ömrüme þiirler yazarým
Birde, sevdana þarkýlar terennüm eder dallarda

Bu solgun yapraklar arasýnda yitip gidiyor
Sana olan aþkým
Bir þarký sonrasý düþtün ruhumdaki sokaklarýma
Diyor ki ; ’ Sana fedadýr caným bak ’
Bu solgun yapraklar arasýnda
Yiteceðini sanýyorum... terkedileceðini yalnýzlýklara
Yanýlmýþým ; bu þarkýlar var ya, bu þarkýlar
Böyle apansýz gözlerini gözlerime takýp gelmiyor mu
Bir deniz gibi dalgalanan içim
Dalýp gittiðim mazimde durulanýr gibi oluyor

Yitirmiþtim bir hasret þarkýsýnda gözlerini
Ne kadar benimsin desemde, uzaklarda yüzüyor gözlerin
Beni anýlara sürükleyip gitsen de
Issýzdýr karanlýk gecelerim
Sesini duysam, dinlesem þarkýlarýný
O çok uzak kentlerin sokaklarý senin yerin

Her gün sesin yankýlansa kulaklarýmda
Bir yalan þarkýnýn sözleri sanýyorum avutan beni
Seninle örtülür hep bu besteler, þarkýlar
Hatýrladýkça kuþlara doðru uçan kalbini
Ýniltiler sarar yüreðimi verdiðin acýdan
Çaresizliklere bölünür yaþantýlarým

Uzanýr sonra anýlarým o uzak kentine
Orada seninle mutluluklar, tutkularýma inat
Sevgiler kýrýk döküktü içimde
Umutlar sisli dað gibi görüntüsüzdü
Þimdi yoksun
Korkuyorum bu gecelerden
Dalardýk koyu sohbetlere...þimdi buzdan geceler
Mavi bulutlarýn altýnda, pespembe umutlarla
Mutluluðumuz vardý bitimsiz
Simsiyah serçeler saçaklarýmýza tünediðinden beri
Düþlerimin yitirdim renklerini

Baharýnda buluþmuþtuk mevsimlerin
Yazýnda kor misali yanmýþtýk, incir olgunluðunda
Kýþýnda soldurdun yapraklarýmý... kuru ot gibi !
Küstürdün hazanýnda, sevdalý güllere aðladýk

Gelseydin kalbimdeki yerine
Bahar olacaktý tüm mevsiler, seninle yarýnlara
Ýlkbahar, yazbahar, sonbahar, kýþbahar...lar


Günay Koçak

3. 2. 2024


Sosyal Medyada Paylaşın: