Evet oyunumu oynadým
ve perde kapandý.
Karanlýða gömüldü herþey.
Bana verilen rol aðýr geldi gönlüme.
Kelepçelendi yaþanmýþlýklarým.
Yarým kalan tek bir þey kaldý
rolun baþ oyuncusu hasretti.
Bilinmeyen yollara saptý ayaklarým;
gözlerim yaþlý.
Nasýlda üzgün gecenin ürkek bakýþlarýnda
gidiyor yürek alabildiðince uzaklaþýyor
karanlýðýn eþsiz sensizliðine....
NOT: GEÇMÝÞ ZAMAN ...
31/05/2011
03:00/salý
yazan: þair þebnem örs