DOĞANIN KANUNU
Yaþamýn deðerini, zamanla öðrenirsin
Kaybolan yýllarýna, bir de lanet edersin
Gençlikteki deðerler, tükenir birer birer
Döndün mü bir arkana, sanki erimiþ þeker.
O vurdum duymazlýklar, birde serserilikler
Zaman geçtikten sonra, kendiliðinden biter
Asýlýrsýn hayata, o durmadan hep gider
Geçen günün ardýnda, hayat seni hep içer.
Koyu yeþil görünüm, toz pembeler kayýp ta
Attýðýn her adýmda, yaþantýyý soluk la
Geçmiþteki hatalar, hep kafanda doludur
Neden diyemezsin ki, doðanýn kanunudur.
Son durak görünmüþtür, artýk zaman kalmadý
Geç kalýnmýþ hayatýn, tadý tuzu olmadý
Çoktan geçmiþtir zaman, kafan dert le doludur
Çare de bulamazsýn, doðanýn kanunudur..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.