Sen sevgili; Bahar(ýn)da hazaný soludun mu hiç çaresizce Ýliklerine kadar titredin mi hiç temmuz sýcaðýnda Kýrlangýç kanatlarýný kuþandý mý hiç sevdiklerin Vakitsiz göçtüler mi? Uçarcasýna...
Düþ / ün ki Güz mevsimine terk edilmiþ bir son/baharým þimdi Biliyorum Bahar yaðmurlarým hiç yaðmayacak artýk Meltem esintisini hissetmeyecek, Kavrulmuþ tenim
Düþ/ ün ki Yolunu þaþýrmýþ bir aþýðým Düþerim fecrinde çöllere Mecnun’unu arayan Leyla misali Yanarým uðrunda katre katre
Düþ/ün ki Kalbine tünemiþ bir ebabilim Harlý kanatlarým yol gösterirken karanlýðýna Gece susar Ben çýrpýnýrým...
Ah yar! Bilsem ki geleceksin Düþlerimden sýyrýlýr Sevgimi yelpaze ederdim uðruna Hasretini yüreðimde eritir Her hücremi âþk ile damýtýrdým tenine
Sonra; Ýpek böceði gibi Umutlarýmý narin (t)ellerimle dokur Misli menendi görülmemiþ O sevdalý gülüþümü Damla damla Akýtýrdým yüreðine... B i l s e m k i! Geleceksin...
Kardelen Çiçeði
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.