Düşmeden gel gel
Kalmadý mecalim tutmuyor dizim
Bedenim topraða düþmeden ge gel
Görmeden gidersem açýktýr gözüm
Güneþim tepeden aþmadan gel gel
Gözlerim puslandý görüyor þaþý
Dostlarýn uðruna aðrýttým baþý
Sözüm yok ellere dost vurdu taþý
Tükendi sabýrým taþmadan gel gel
Kimseye kalmýyor bu yalan dünya
Tükettim ömrümü san ki bir rüya
Tutmuyor dizlerim gidemem yaya
Bilirsin yolumu þaþmadan gel gel
Yaðýnca yaðmurlar akýyor çatým
Çileyle geçirdim bunca hayatým
Ömrümde olmadý sarayým katým
Morardý ellerim þiþmeden gel gel
Göz yaþlarým karýþacak sellere
Emeklerim savurdular yellere
Vefa sýzlar düþürdüler dillere
Karýðalar yaramý deþmeden gel gel
Gördüðüm rüyalar hep ayan oldu
Yel vurdu gülüme bir anda soldu
Muradi dünyada bir garip kuldu
Gözümün yaþlarý coþmadan gel gel
…………Ozan Muradi……
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.