Denizim sükûnet benim Ama hayli panik dalgalarým Çýkmadý hala aklýmdan þu kaygýlar Dýþarýya çýkartmadý beni bu takýntýlar Nefsime hükmetti bu sermayesiz saltanatlar Kol kanat geldim kendime Kolda kanatta vurdu beni matemlerimden Süvarilerim var gezinir zerrelerimden Ama onlarda korkuyorlar benim gibi cenklerden
Aðlamaklý gözlerim damlarsa yere Bilki sen ve ben dolaþmýþýz sinemlerde Sinemin olduðu yerde Olmaz tesellilerde bahanelerde Sahillerinde denizin ortasýnda bir gemi Ýçinde hayali olmayan bir gemici Sen denize bakýyorsun O ise mazilerine yanýyor
Gözlerine bir umut þelalesi Bakýnca tetiklenir bende aheste nöbetleri Gökyüzünün hudutlarýndan yansýr yakamozlarýn Ama ben deniz deðilim yansýmaz bana Yer yüzünde senden alýntýlý bir çiçek Keþke ikimizde birbirimizi bahanesiz sevsek
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahozdemir73 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.