Garib yolcu ..

Libasýnda fýrtýnalar estiren bir çocuktun
doðarken gözlerinde bir elmas kimliðiyle
Bulutlar karanlýðýn utangaç masalarýna
Denizleri doldururken merhametiyle
Söyle ki bilinsin ýþýklar
Derdini dinleyen kýyafetler
Arkasý dönükken sana
Vursun leylaklara nur içinde d/okurken yüz hatlarýndaki kilimleri
Söz var ki inzivada kalburüstü
Bir kurbaðayý anarken
Gözlerinde raks ediyor þems i külhaneler
Bir nimet adý kelam olsa

Þuurunda kýy(a)met i kubradýr
vedâ edilirken
gelmemiþ bir vaktin ölümlü dünyasýnda
Yelkovaný efsunlu bir firuzeye vurgun
Mim gibi þiyara
Elif gibi bir nizamda
Sen yokken adý buhran olur
Düþlerinde tefsirleri gönüllerin
Varsýn yansýn güneþ yangýnlarda ruhlar varken
Varsýn cemaleti vâkur bir söz gibi kalsýn diyarlarda
’Ýnsan nehir gibi sessizce akar gider’
Muma hasret veren bir rüzgardýr
küllerde
nakþedilmiþ aslýnda yüreðine
Sonra ey yâkýt gibi sözleriyle kalbime inen hin kunleriyle sýrtýmda gezen katip
Bir vardýn bir yok olsun bu dünya
Bir k/aðýd bin alemi dillerde alimken
Unutmak;
Sukutumda bir þifre gibi
Nazarým
Sensin gönlümün kýyamet bilgesi
Ve tesbihimin veliullahý...

Gezgin i mgeler...






Sosyal Medyada Paylaşın: