Küçükken

Küçük mavi bir bulut olmak isterdim
Ben küçükken
Ne derdi olabilir ki derdim
Küçük bir çocuðun
Ne derdi olabilir diye
Düþünmeden...


Gök gürüldediðinde
Siyaha boyanýrdý bulutlar
Babasý cezalandýrýyor sanýrdým
Her þimþeði bir tokat
Yaðmuru ise gözyaþlarý
Teselli etmek isterdim bulutu
Küçücük yüreðimle...


Ben küçükken
Sokaklar oyun kokardý
En büyük hayalimiz büyümekti
Biz büyüdükçe
Sokaklar daraldý
Adamlar küçüldü...


Bayramlar çocuk kokardý mesela
Elbiseler daha bir renkliydi
Mendile sarýlýrdý harçlýklar
Meblaða bakmazdý gülüþler...


Aþk evcilik oyunuydu biz küçükken
Acýttýðýný yüreði
Ýlk göz göze geldiðimizde anladýk
Kimimiz anne olduk
Kimimiz ise baba
Bazýlarýmýz çocuk
Çocuk olan hep bendim
Çocuk kalýþým ondandýr...


Belki de bu yüzden
Yenildim çocuklara...


Çaðdaþ DURMAZ





Sosyal Medyada Paylaşın: