Ey can Sen miydin vakitsizce dünyama giren Öylesine destursuz zamansýz izinsiz Ve henüz Gözlerim uykuya doyamamýþken Sabah mahmurluðunda yüreðim. Ölesiye alýþmýþken sýcaklýðýna Teslim olmuþken þartsýz Sana Geliþine Gülüþüne Seher vaktindeki düþüme geliþine Sevinmiþken küçük bir çocuk gibi Þimdi nasýl alýþayým Bu rüyanýn bitiþine Hayallerimin yitiþine Söylesene ey can Bu hangi kâbusun diyetidir Bana ödettiðin Bu karanlýk gece Bu ýssýz þehir Bu kimsesiz sokaklar Ve tek baþýma çile doldurduðum Kalbimin müebbet hanesi Sigara dumaný ve loþ ýþýklar içindeki hücrem. Hepsi yokluðunun eseri. Bazen gözlerin gelir aklýma Ve o ýþýk saçan gülümsemen Sen ki camý kýrýk penceremden sýzan ýþýk Bil ki Güzel rüyam bitse de Hayalin çekip gitse de Vakit sabaha yetse de Bu yürek her daim sana aþýk.
Devrimî (ilker murat çinitaþ) 31.01.2024 Mamak
Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.