Yeşil Bağın Üzümü

Bir evim vardý kapýsý hiç kapanmayan
Misafiri eksik olmayan
Kimisi çay,kimi kahve,kiminle de paylaþýlýrdý lokmalar
Öyle güzeldi ki sohbetler küçükler sevilir büyüklerde saygý
Dinlenirdi dertler
Ve bir gün çýktý pilli radyolar
Kimi büyük kimi küçük elde gezerdi ufaklar
Haberler arkasý yarýnlar,þarkýlar,türküler
Mutluydu insanlar
Bu da yetmedi bir gün sýrtýnda kamburu ile köþeye kuruldu biri
Adýna televizyon dediler
Siyah beyazdý önce girdi zenginlerin evine sonra geldi hepimizin evine
Gezmeler azaldý,komþuluklar kýsýtlandý
Bu da yetmedi
Renklisini çýkardýlar
Maçlar,diziler,filmler milleti evine baðladý
Bu da yetmedi
Bilgisayar girdi evlere
Önce çocuklarýndý sonra büyükler geçti baþýna
Kimi oyun oynadý,kimi dostlarla çetleþti
Bazen yandý yemekler,aç kaldý eve gelen beyler
Kavgalar,gürültüler bazen ayrýlmalar bile oldu bu yüzden
Bu da yetmedi
Girdi ceplere tuþlu telefonlar
Telefonla sorulmaya baþladý haller,hatýrlar
Birde akýllýsý çýktý ki unutuldu dostluklar
Evlerde kapandý kapýlar
Bayramlar tatile döndü
Sevgi,saygý,hürmet hepsi rafa kalktý
Dostlarým
Kapým kapansa bile
Gönül kapým daima açýktýr sizlere
Çok sevdiðim iki satýr ile veda ediyorum sizlere
"Yeþil baðýn üzümü,yola diktim gözümü
Ne gelen var ne giden kime diyem sözümü"
Çok deðerli dostlarým saygýlar,sevgiler hepinize
Aranýzda olmaktan çok mutluyum
Sizleri seviyorum daima seveceðim
AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın: