Son þiirimdi, kalemi býrakmak zorunda Çalýþmak zorunda kaldým Defterim yakýlmýþ, acý içinde dururum Anlamadýlar ki hiç halimi Bilmiyorlardý þairin öleceðini Kýrdýlar sürekli, aptallýk dediler Þiirden nefret ettiler, küfrettiler Gözlerim kan aðladý Oysa ne acý idi yaranmak…
~Ahval (30.01.2024)
“Eðer ki tekrar bir þiir yazar isem ölümden dönmüþümdür…)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahval Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.