G Ö Z L E R İ N

Öl desen ölecektim, yüreðim titrerken
Seni çizmiþtim gönlümdeki tuvalime
Bende deðildi gözlerim
Gözlerim gözlerine kurulmuþ
Her yaným ýþýktan bir kordu seninle

Sonra elleri uzandý cadý kazanlarýnýn
Her yaným karanlýktý, simsiyahtý odam
Bir sonbahar esti üstümüzde
Fýrtýnalar hoyrat ve insafsýzdý
Bir aðaç aðlýyordu
Tüm yere serilmiþ yapraklarý
Kahýr yüklü, yanýktý sevdasý

Tüm sanaydý þiirlerim...sonra yaktým
Yakmýþtým ellerimdeki umutlarýmýzý
Korkuyorum yalnýzlýðýmdan þimdi
Öl desen ölecektim

Gözlerin saklýydý bende, gizemli gözlerin
Saçlarýndan tutunduðum dost akþamlarým
Hep bana koþardý uzaktaki gözlerin
Alýp gidecekti artýk uzandýðýn ellerin
Unutacaktýn anýlarý, hatýramý, beni

Çok çabuk oldu her þey
Nereden çýktý bu kara fýrtýna
Bir içimlik sigara gibiydi zaman
Gelsen baharýn olurdum gözlerinde
Yaðmurun gökkuþaðýný sevdiði gibi
Seviyordum

Gel desen gelecektim inan
Þu cazzý kazaný elleri almasaydý
Seni benden
Gitmeseydin gözlerimden
Gözlerin bende kaldý
Sen ne dersen de

Günay Koçak

29. 1. 2024



Sosyal Medyada Paylaşın: