Gözleri yükseklerde, ey günahkar sevgili! Her geçen bu zahirde, aðlatma artýk beni. Ömrümün bu son faslý, olma sende kavgalý Bitecek bu bahirde, aðlatma artýk beni.
Fýrtýnalar çalarken, her gün kapý zilimi Aklar hatýrlatýyor, senden gelen ölümü Ýntizarýndan döktüm, içimdeki külümü Yangýndýr bu þehirde, aðlatma artýk beni.
Leyla, mecnun gibiyken, tozuyor aþkýn çölü Vahalarda güldük de, çektik bizde bu yolu Hüzünlendim bugünde, gözlerim dolu dolu Kuruyan bu nehirde, aðlatma artýk beni.
Pencerenin önünde, hüzünlüdür duruþun Umutsuz gidiþlerden, vuslata yok varýþýn Hele birde ölümden, yok mu bana soruþun Söylenen bu kahýrda, aðlatma artýk beni.
O masum gözlerine , bakar bakar kanardým Ýçimde bitmez sevgin, aþkla dolu yanardým Hatýralar büyükte, her gün seni anardým Gel de bu son baharda, aðlatma artýk beni.
29/01/2024 (Mazinin Günlüðü) Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.