I- Bir aþk masalýnýn perdeleri aralanýr, Þu anýn sihrini taþýyan salise bir melodide. Yüreðim titrer, damarlarým gizemli bir sarkýt gibi sallanýr, Ya sen yoksun, ya yanýmda biri var ellerimi saran, Ya da dudaklarýmda bir öpücük taþýyan.
II- Karabasanlar dolaþýr yastýklarýmda, cinnetin a’rafýnda. Habil ve Kabil gibi, takýlýrýz pamuk ipliðiyle, Tanrý, þiirin dilini sevdiðini söyler, be derya. Nereye baksak, yüreðimiz pamuk ipliðiyle dokunmuþ, Cinnet ve cehennem öte tarafta.
III- Tamam, sen burada deðilsin, ey miladým. Belki de kendinden bile yoksun. Rakýyý geçtim, þarabý da ben içtim. Geceye, nereden vurulduðumu anlatmak için, Söz orospusu þairlere kaldým yine.
IV- Bugün kabrine bembeyaz papatyalar kondurdum, anne. Sahi sen neredesin, annem? Ne güzel çözerdin tüm sorunlarý, Aþk, ölüm, ayrýlýk, üç kulhuvallah bi elhem.
V- Sen beni göremezdin, hem mazlum hem zalim. Hem maktül hem katil, hem anahtar hem kilittim ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
CaNMaYBuL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.