Sesini özlüyorum Gözlerini özlüyorum Gülüþünü özlüyorum Bakýþlarýný özlüyorum Suskunluðunu özlüyorum Uzaktan özlüyorum çok uzaktan Her rüzgar estiðinde sesini duyar gibi oluyor sesini özlüyorum Her gün güneþ açýnca yüzünü, gülüþünü özlüyorum
mükemmel boþ vermiþliðin kýyýsýndaydým senin gözlerini görene kadar
Her yer yem yeþil çiçekler mis gibi ben senin yasemin kokunu özlüyorum
Uykusuzluðu mun sebebi sen seni düþünmeyi seviyorum varlýðýný özlüyorum
Sen mükemmel deðilsin belki de çoðuna göre güzel de deðilsin ben senin yüreðini sevdim kalbini sevdim ruhunu sevdim
Aslýnda çok da kusurun var belki de kusurlarýný sevdim
Sen aþk kadýný ben aþk adamý sen baþkasýna aþýk ben güneþe ayla güneþ bir araya gelir mi hiç birleþir mi
Özkan Deðirmenci 28.01.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özkan Değirmenci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.