Anne
Yarýn yaðmur yaðacak demiþti babam,
Neden bomba sesleriyle uyandýk anne?
Hani aðabeyim beni uyandýracaktý?
Aðabeyim neden hala uyanmadý anne?
Ablam da kahvaltýyý hazýrlamamýþ,
Yoksa o da mý derin uykularda anne?
Bizim evimiz dün gece saðlamdý,
Bu sabah tavan yerle-yeksan olmuþ anne.
Her sabah oynadýðým oyuncaðým nerede?
Arýyorum, bir türlü bulamýyorum anne.
Yüzümü yýkamak için musluðu açtým,
Su yerine sanki kan akýyordu anne.
Çok sonra farkýna vardým,
Gözlerimden yaþlar çaðlýyordu anne.
Anne, anne sen neden ses ver miyorsun?
Yoksa sen de mi cennete uçtun anne?
Peki sizi yanýna alan Rabb’im,
Benim canýmý neden baðýþladý anne?
Bu toz-toprak yýðýnlarýnýn arasýnda
Söz veriyorum, kanýnýz yerde kalmayacak anne.
Varsýn bütün müslümanlar uyusun,
Ben özgürlük için savaþacaðým anne.
Dindaþlarým düþmanlarý destekleyedursun,
Tanklarýn, bombalarýn önüne siper olacaðým anne.
Baþka yavrular yetim kalmasýn diye,
Seve seve canýmý feda edeceðim anne.
Ölüme giderken Mevlam’dan tek þey isteyeceðim,
Geride kalanlar ülkemde özgürce yaþasýnlar anne.
Yusuf Akkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.