Varlýkla ilk tanýþma, hissediþlerden geçmedi mi Orada vuku bulan hezeyanlar cümlemize yön verdi Ne olduysa sonunda bir davranýmla çýkýldý nihayet Duygu, düþünüþ ve davranýþ kenetli bir kemiyet.
Ýlk adýmý açandý duygular, giderek köhneleþti Düþüncelerimiz berrakken nasýl da birbirine girdi Davranýþlarýmýzýn ne anlamý ne de bir hedefi var Dinerse deli esen rüzgâr, diner belki ahu zar.
Hep fetreti mi yaþanmalýydý duygu zemininde Lâle devri de yok muydu çocukluða özlemde Büyümek mi aldý coþkularýný duygular köhne Renkler mi yalancý yoksa insanlar mý sahte.
Bölerek, küçülterek güçlenmedik miydi zorda Dünyayý da verseler niçin içinde yok sevda Bir hor görmedir gidiyor egolaraysa çok bahane Bizden çýkýldýðý anda, bende boðulduk hayata.
Paylaþýlamayan sevinç, hüzünlerse hep sýrtta Ne iþe yamýþ vefa, savrulmuþ bak dört bir yana Bir kabuk baðlamýþ ki insanlýk, geçmez söz Ýnsan doðmuþtuk amma, yitirilmiþ çoktan o öz.
Bir çay sohbetinde geçen tatlý muhabbetler Gamlar kervaný giderdi, özgürdü þu yürekler Mevsim geçiþleri sanki ayar tutmaz hezeyan Nasýl söner bu yangýnlar hissiyatlar taruman.
Yerine oturur mu bilmem, gem gerek duygulara Düzelsin diye tüm iþler sabýr gerek az bir daha Batýrmasýn bizi isteriz yaþanan elim kaoslar Ýyiye olsun þu bakýþ, dümeni elde sýký tut Uzasýn karanlýk býrak, yüreðine ek ki umut Bin türlü belâ gelse de gece boyu sürer hükmü Zayýflýða yer yok burada, acýlardý boynu büktü.
Þu akýldan çýkmamalý, güçlendirir öldürmeyen Zorluklar birer sýnavdýr, sebat edenlerdir gülen Bitmeyecek sandýðýmýz, karalarý baðladýðýmýz Neler kalmýþ ki hep baki, ateþi daim sönmeyen.
Az da olsa ümit güzel, hedef veriyor yarýna Güne, düne takýlmanýn yararý var mý ki kula Sorunlar özünde vardýr, hayat hissiyatla baþlar Bu duyguyu yönetenler, mutluluða ulaþýrlar.
Bizi bizden edenleri, defterden bir bir silmeli Bizle büyüyen ne varsa, hazine gibi bilmeli Ýnsan her þeyden evvel, duygularýyla yaþýyor Onunla barýþýk isek hayat durmuyor, akýyor.
Oðuzhan KÜLTE Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan KÜLTE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.